Hoe langer ik er over nadenk, hoe meer herinneringen er boven komen.
Ik ging zaterdags met de bus van het Dillenburgplein naar zwemles in Dordrecht, waar ik mijn eerste zwemdiploma behaalde. Als we klaar waren met zwemmen, was daar een patat automaat, de énige die ik ooit gezien heb, waar ik dan een bakje patat kocht.
Met de bus naar het Sportfondsenbad in Dordrecht vanaf het DillenburgpleinOp het Dillenburghplein was banketbakker Altin, waar ik altijd koekkruimels kocht voor een dubbeltje, die waren heel erg lekker! Het Dillenburgplein staat me ook bij van het vieren van Koninginnedag waar altijd ontzettend veel mensen kwamen.
Ook was er een tandarts in Slikkerveer waar we na behandeling een guppie kregen.
Ik speelde veel buiten op straat. Achter onze flat was er een pleintje waar we knikkerden. Het potje was net de straat oversteken, Martin van Nunen, de broer van Monique, won altijd van iedereen. Ook spaarden we maanplaatjes en gingen we rolschaatsen op straat.
Even verderop woonde Erik Verlinde, zijn vader vaarde en was bijna nooit thuis.
In de winter hebben we op het veldje tegenover een keer een Iglo en een grote sneeuwpop gebouwd. Ard Schenk werd wereldkampioen schaatsen. We gooiden sneeuwballen naar elkaar. Toen kwamen er onbekenden die sneeuwballen naar ons gooiden, waar ze stenen in hadden gedaan en kwam ik thuis met een gat in mijn kop.
Verder herinner ik me nog goed hoe iedereen bijna gelijkertijd de mazelen en de waterpokken kreeg, waar je dan een week beroerd van was.
Zomers gingen we tijdens warm weer veel naar het zwembad in Ridderkerk.
In Ridderkerk was er ook een winkeltje, „de oude molen“ waar je feestartikelen kon kopen. Ik weet ook nog dat ik in een winkeltje snoep kocht, schuimblokken, die waren lekker.
Marion Wols had een zusje waar ze met trots over zei dat ze bij Bas van der Heijden werkte. Ik was een keer op de verjaardag van Marco Schipper, hij had een buurmeisje die Winnie van Dijk heette die later in Papendrecht jarenlang mijn buurmeisje is geweest.
Amsterdam Time
